LA GALLINA DISPLUMADA ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (Griego)

Υπάρχει ένα ανέκδοτο για τον Στάλιν ο οποίος, πριν από το καταπληκτικό βλέμμα του πλήθους, άρπαξε μια κότα στο λαιμό και άρχισε να το μαζεύει ζωντανό. Αφού τη συνδύασε, ​​έριξε κόκκους σίτου και της άφησε να φύγει. Η κότα ακολούθησε τον Στάλιν σε όλη την αίθουσα προς έκπληξη όλων.

Για την πλήρη κατανόηση του τι ακολουθεί να σημειωθεί ότι ο Χίτλερ ήταν σκάψει ένα τέρας εποίησαν από _Skull & Bones, _, προκειμένου να εξαλειφθεί οποιαδήποτε ιδεολογία ή ευρωπαϊκή ηγεσία που θα μπορούσε να αντιταχθεί δημοκρατία. Το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ είναι σύμμαχοι με τον Στάλιν, η δημοκρατία και ο κομμουνισμός είναι οι ίδιες και ως συνέπεια σήμερα έχουμε την κυριαρχία της σοσιαλδημοκρατίας - της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού. Στην Ισπανία: κοινωνικό και δημοκρατικό κράτος. Κάθε αντίθεση με τον συνδυασμό του σοσιαλισμού-δημοκρατίας, να έχει την ετικέτα του φασισμού, και εξακολουθεί να κάνει σήμερα, να μπουν στην ίδια τσάντα Χίτλερ, Μουσολίνι και Φράνκο, όμως, αυτό δεν γίνεται με τους ηγέτες μαρξιστική.

Ο Lorenz von Stein, εισάγει το sozialstaat για να αποφύγει την επανάσταση. Στο έργο του τονίζει την ιστορία του των γαλλικών κοινωνικών κινημάτων από το 1789 μέχρι σήμερα (1850). Το κύριο νήμα του Sozialstaat είναι η μεταρρύθμιση. Η κοινωνική μεταρρύθμιση ως όχημα που θα εμποδίσει την άνοδο των κοινωνικών τάξεων χαμηλού στρώματος - ο Παουλ Ιγλεσίας τα αποκαλεί "lumpen" - μέσω της επανάστασης μέσω της εφαρμογής μιας «κοινωνικής μονάρχης».

Μπορεί να συναχθεί από την εισαγωγή το συμφέρον που η ισπανική μοναρχία φιλοξενεί να εγκαταστήσει στην Ισπανία με εντολή ενός σοσιαλδημοκρατικού κράτους. Ένα κράτος που επιδιώκει τη διαιώνιση της μοναρχίας στον Κήπο των Εσπερίδων, ενώ φύτευση σπόρων του κοινωνικού δικαιώματος να είναι διάσπαρτα σε χρόνο προς αποφυγή κοινωνικών αναταραχών? διατηρώντας έτσι μια αβλαβή κατάσταση που αντιτίθεται στην απουσία εναλλαγής στη φυσική εξελικτική εξέλιξη του ανθρώπου.

Πρακτική Parramon Εγκυκλοπαιδικό λεξικό ορίζει τη σοσιαλδημοκρατία ως: όνομα που δόθηκε στο ιδεολογικό ρεύμα και σε όλα τα πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν μια σταδιακή εξέλιξη της μεταρρύθμισης του καπιταλιστικού συστήματος, σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, για την επίτευξη της εφαρμογής του σοσιαλισμού.

Αν αναλύσουμε πώς να καθορίσει τα πολιτικά κόμματα μοιραστούν την εξουσία κυρίως στην Ισπανία: PSOE και PP, διαπιστώνουμε ότι η πρώτη είναι σίγουρα καλά και να εκφράσουν το δικό τους siglas- ένα σοσιαλιστικό κόμμα. Το δεύτερο είναι αυτόνομο από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 ως πολιτική οργάνωση ενός ρεφορμιστικού κέντρου, παρόλο που οι ομάδες που προηγούνται έχουν και έναν κεντριστικό χαρακτήρα. Αυτό καθίσταται σαφές από το ΡΡ στο δεύτερο άρθρο του καταστατικού του, δεν είναι ένα δεξιό κόμμα.

Είπε πιο απλά: Η Ισπανία αποτελείται από εντολή του μονάρχη σε ένα κοινωνικό και δημοκρατικό κράτος, δηλαδή, σοσιαλδημοκρατικό. Αυτό είναι? τη σύσφιξη του σχοινιού προς τον φορολογούμενο σε αφόρητα όρια για την ανάπτυξη μιας κανονικής ζωής και για την αναπαραγωγή του. Όταν το σχοινί σφίγγεται τόσο πολύ που η επικείμενη κοινωνική ΥΠΟΘΕΣΗ εξέγερση intuits 15M- μεταρρυθμίσεις υπόσχονται να ηρεμήσει τα νερά, κάποιες παραχωρήσεις για να κατευνάσει τη ζύμη γίνεται και όταν διοχετεύεται η καταπιεστική μονοπάτι συνεχίζει με τη σταδιακή στραγγαλισμού . Αυτή είναι η κοινωνική δημοκρατία. Η αλληλεγγύη που διαπράττει στην Ισπανία είναι το PP-PSOE (ρεφορμιστικό-σοσιαλιστικό). Οι νέοι αγώνες, μπορείτε να δείτε τι είναι, όπως τα φωνητικά όπως τα παλιά, βρίσκονται χωρίς ντροπή χωρίς καμία ντροπή και κουνάω την ουρά του μονάρχη. Ήρθε ως υπόσχεση να απορρίψει την κάστα, αλλά είναι οι σύμμαχοί τους και ενδιαφέρονται μόνο για την πολυθρόνα.

J. Μ. Mora