Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ (Griego)

«Είμαι, επίσης, μακριά από την πίστη ότι θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα ότι η αμερικανική δημοκρατία έχει δώσει, και να μιμηθούν τα μέσα που έχει χρησιμοποιηθεί για το σκοπό αυτό τις προσπάθειές της? γιατί δεν αγνοούν τι είναι η επιρροή που ασκείται από τη φύση της χώρας και τα παραπάνω στοιχεία για τα πολιτικά συντάγματα, και το βλέπω ως μια μεγάλη ατυχία για την ανθρωπότητα ότι η ελευθερία Θα έπρεπε να εκδηλωθεί σε όλες τις θέσεις με τα ίδια χαρακτηριστικά. "

Alexis de Tocqueville (1805-1859),
Γάλλος νομικός

Στην Ισπανία και στην Ευρώπη, είναι να εισάγει ένα είδος καθεστώτος που συμβαίνει στη Βόρεια Αμερική, αλλά περιστάσεις μας δεν είναι το ίδιο. Οι Αμερικανοί μετανάστες το έκαναν σε έναν Νέο Κόσμο, μερικοί από τη βούλησή τους και άλλους αναγκάστηκαν. Οι σκλάβοι συνέβαλαν κατά τη διάρκεια τετρακοσίων ετών στη μεγαλοποίηση και τη μετατροπή της ηπείρου. Από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και το μεταγενέστερο Σύνταγμα των ΗΠΑ. UU Χρειάστηκαν σχεδόν εκατό χρόνια έως ότου η κατάργηση της δουλείας δεν ήταν ειρηνική και δημοκρατική μέσα, αλλά από έναν εμφύλιο πόλεμο τέσσερα χρόνια.

Οι συνθήκες στην Ευρώπη δεν έχουν καμία σχέση με αυτό, και δεν είναι ιδιαίτερα εκείνων της Ισπανίας, εδώ δεν έχει φτάσει κάποια Mayflower, και οι μετανάστες που έρχονται δεν σε δουλεία, αλλά αντίθετα προνόμια που είναι πολύ πάνω από αυτό που λαμβάνουν οι Ισπανοί. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα μέτρα που λαμβάνονται από τις διάφορες κυβερνήσεις από την ισπανική μετάβαση έχουν δημιουργήσει τέσσερις δεκαετίες μια τάση να μην παίζουν με πραγματικά ανησυχητικά στοιχεία που να υπερβαίνει το ναζιστικό στρατόπεδο θανάτου, η οποία, λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 607 του Ποινικού Κώδικα Το ισπανικό έγκλημα γενοκτονίας τιμωρείται από οκτώ έως δεκαπέντε χρόνια φυλάκισης.

«Μια κοινωνία που απορρίπτει οριστικά και σύμφωνα με το ένστικτο πόλεμο και την κατάκτηση τους είναι σε παρακμή: είναι ώριμη για τη δημοκρατία και το κράτος τους εμπόρους ...».

Ο Friedrich Nietzsche (1844-1900),
Γερμανός φιλόσοφος.

"Βρισκόμαστε στο κέντρο αυτού που πρόκειται να αποτελέσει μια βαθιά αναδιάταξη του κόσμου από τα πιο ισχυρά κράτη. Οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν είναι παρά ένα μέρος μιας δήθεν καθολική για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας τάξης με τη διάδοση της δημοκρατίας «την προσπάθεια.

Ο Eric J. Hobsbawm (1917-2012),
Βρετανός ιστορικός.

"Εάν ο πόλεμος στο Ιράκ εξαρτιόταν από την ελεύθερη ρητή συγκατάθεση της παγκόσμιας κοινότητας, δεν θα συνέβαινε".

Ο Eric J. Hobsbawm (1917-2012),
Βρετανός ιστορικός.

"Η κατάσταση της δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, με λίγα λόγια, δεν είναι πολύ καλή. Ο κατάλογος των προβλημάτων της αμερικανικής δημοκρατίας είναι μακρύς: οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες πιο δύσπιστους της κυβέρνησής τους σήμερα από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και Watergate ».

Ο Steve Jarding (1959),
Αμερικανός σύμβουλος.

«[...] Και πράγματι, η αθηναϊκή δημοκρατία του πέμπτου αιώνα α. Γ, κατανοητό σήμερα ως ένα μοντέλο της δημοκρατίας από τους ιστορικούς και πολιτικούς επιστήμονες, διατήρησε το μεγαλείο με βάση τον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική πολιτική των άλλων πόλεων της Αθηναϊκής Συμμαχίας μέχρι Esparta (όχι λιγότερο δημοκρατική από την Αθήνα, σύμφωνα με την ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης), βλέποντας την αθηναϊκή εντολή του Ισθμού της Κορίνθου εμπορικών σχέσεων πνίγηκε το υπόλοιπο, στάθηκε μπροστά του Πελοποννησιακού League και νίκησε την αθηναϊκή εξουσία. "

Ο José Manuel Rodríguez Pardo (2018),
Ισπανό δάσκαλο.

«Μετά την ανεξαρτησία και το σχηματισμό των Ηνωμένων Πολιτειών, ένα ομοσπονδιακό κράτος διαμορφώνεται με ένα μόνο κόμμα, το Δημοκρατικό-Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ως λαϊκή κυβέρνηση δημοκρατία, δημοκρατία και εθνική αριστοκρατική κυβέρνηση, υπό την έννοια που αναφέρεται από τον Αριστοτέλη και του Μοντεσκιέ, του οποίου η ομοιογένεια επέτρεψε την πορεία προς τη Δύση, όπως αναφέρεται στο Manifest Destiny, όπου ο πόλεμος όλων των ειδών, είτε κατά φυλές ή κατά τρίτες χώρες, όπως η Ισπανία ή Μεξικού-έγινε μια αναγκαιότητα για την ενίσχυση της αμερικανικής δημοκρατίας, αυξάνοντας έτσι το έδαφος, το βασικό στρώμα ».

Ο José Manuel Rodríguez Pardo (2018),
Ισπανό δάσκαλο.

«[...] Ωστόσο, ο πόλεμος των επόμενων Απόσχισης, που προκαλείται από το casus belli της επίθεσης στο Fort Sumter δεν ήταν όπως η Ένωση στάθηκε σταθερή, και των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησε την ανεξαρτησία των Δεκατρείς Αποικίες λιγότερο από έναν αιώνα πίσω, θα γίνει μια παγκόσμια αυτοκρατορία, που δείχνουν ότι οι σχέσεις μεταξύ πολέμου και τη δημοκρατία είναι τόσο έντονη όπως αυτές που μπορεί να υπάρχουν μεταξύ οποιαδήποτε μορφή της κυβέρνησης και του πολέμου. "

Ο José Manuel Rodríguez Pardo (2018),
Ισπανό δάσκαλο.


J. Μ. Mora